Bevallen? 3 Tips om te bloggen als kersverse moeder

JEUH! Het is gelukt, ik ben moeder.

JEUH JEUH JEUH

Ik ben dus heul gelukkig.

Dat gezegd hebbende, komt hier de maarrrrrr

De eerste drie maanden kom je nergens toe.

Mijn reactie? "pff ja jullie niet, ik natuurlijk wel."

Helaas. Ze hadden gelijk. Je komt nergens toe.

Ik wil wel weer gaan bloggen maar in de plaats van met tien vingers type ik nu zonder handen.

Dat kan.

Bijvoorbeeld met een elleboog en het puntje van je neus. Wordt wel een ander verhaal.

Singels met een kinderwens liggen me na aan het hart en ik moet en zal mezelf in dit onderwerp verdiepen. En die kennis met jullie delen.

Om mezelf op het padje te houden heb ik 3 regels voor mezelf ontwikkelt.

Bloggen met een Baby? Dat doe je zo! 3 TIPS om te bloggen als kersverse moeder.

1 De Blogdag is heilig. Rust, reinheid en regelmaat, niet alleen een aanrader voor je baby maar ook voor bloggende babyverzorgers. Zorg voor een vaste dag. Plan de rest er omheen. Maak um heilig, niet in spirituele zin maar ook in concrete zin. Dat kan door met mensen af te spreken over je blog. Begin een digitaal schrijfclubje. Concreet maken kan ook materiële zin door geld te verbinden aan je blog. Geld maakt dingen belangrijk. Betaal de oppas, betaal voor een schrijfcursus, koop een mooi schriftje of een goed computer programma.
Ik heb goede ervaringen met zakelijk bloggen van Kitty Killian, moleskins en scrivener.

2 Je zwakte is je kracht. Je aandachtspanne wordt korter, je leefwereld weer kleiner en je kirt de hele dag kiele, kiele, kiele. Hoe kan je dan ooit weer fatsoenlijk bloggen? Eigenlijk vanzelf.

Jij wordt efficiënter, je ontwikkelt een 'fuck it' mentaliteit (stoppen met denken en perfectioneren; meteen doen) en vergaart hap snap info.

Kijk eens naar Joris Luyendijks Ted Talk Share your learningcurve. Stop die hap snap info in everynote of simpelnote. Schrijf al je ideeën in 1 woord op in je moleskin.

3 Schuldgevoel NIHIL. Kom je een kruimeltje schuld tegen? Meteen wegdenken. Je baby is even ergens anders, in de zorg van andermans handen. Dat is goed. Denk zelf maar eens aan al voorgaande generaties waarin moeders hun eigen leven opzij zetten; alles voor het kind. Wil je als kind dan een eigen leven, blijkt er ineens een eenzame moeder aan je spijkerbroek te hangen. Die is vergeten wat haar eigen interesses en dingen waren, of jij wel genoeg aan haar denkt? Dat doen we dus niet meer.

Dus tot volgende week!

Bernard Wientjes en de Kinderwens, tijd voor een nieuwe overheid?

Bernard Wientjes is woedend over het voorstel van Asscher om verse vaders 5 dagen vrij te bieden. Bernard Wientjes is een ouwe lul. Zou 'de vrijheid van werkgevers' het enige stokpaardje zijn, dat hij nog berijdt? Uit onderzoek blijkt dat zorgzame vaders betere seks hebben. Dit is het soort trivia dat via PB 51 verspreid dient te worden. Hoe por je mannen voor zorgtaken?
Nieuw: zorgzaamheid! Nu ook voor een beter seksleven.
Een echt geile man weet dat hij zorgen kan.
Mannen met schorten mogen vaker sperma storten.

In Trouw las ik dat zorgtaken nog steeds verbetering behoeven qua man/vrouw verdeling. Daarnaast blijken zorgzame vrouwen slechte stiefmoeders. Co-ouderschap wordt emotioneel gedoe als jij ook de kinderen van z'n ex gaat opvoeden. Mannen gaat dat beter af, die moeien zich er minder mee. Minder moeien is extreem moeilijk voor de vrouwtjes. Dat weet dit vrouwtje uit eigen ervaring. Ook dat is PB 51 voer.
Een slimme vrouw verzorgt andermans kind niet gauw.
Top wijven weten waar ze qua co-ouderschap buiten moeten blijven.
Zijn kind? Niet jouw business.

Persoonlijk heb ik goed nieuws: single mannen zijn ook zorgzaam. Ik heb inmiddels een vijftal mannen uitgebreid aan de tand gevoeld over hun kinderwens. Allen hoogopgeleid en single.

Mannen zijn net vrouwen. Overeenkomsten:
Mannen willen ook graag kinderen.
Mannen maken, net als wijzelf, onderscheid tussen 'lekker wijf' en 'zorgzame vrouw'. Dames, dat doen ze ook tijdens het internetdaten; beetje lekker is leuk, maar je hoeft op date 1 niet je sjieke, geile ondergoed aan en knoop dat bloesje ook maar weer dicht.
Mannen hebben ook een biologische klok, maar die luidt pas nadat ze de veertig passeren

Maar dan net ietsje anders. Verschillen:
Mannen noemen ongevraagd financiën als een aspect dat hoort bij de kinderwens.
Mannen zijn niet alleen maar uit op seks. Ze vinden dat een beledigende gedachte van vrouwen (hou evengoed je knoopjes dicht, mannen zijn snel afgeleid. Net als wij.)
Mannen hebben niet perse iets met pasgeboren baby's.


Elk nadeel heb s'n voordeel. Bernard Wientjes was vast een oldskool PB 51 spotje papa voor zijn twee zonen. Zo'n meneer die ze pas na 5 minuten herkennen aan de keukentafel: "hey da's die gast weer die het vlees komt snijden en euro's komt brengen." Een gedateerd sepia plaatje uit de vorige eeuw met hoornen bril.

Geachte heer Wientjes, misschien kunnen onze generaties elkaar in het midden ontmoeten? Als u nou met pensioen gaat en een zorgzame papa en/of opa dag voor uzelf instelt, dan vind ik het prima dat u het motto bezigt: eigen kinderen eerst. Zo kan u een lichtend voorbeeld zijn voor uw zonen en biedt u hen de kans op modern vaderschap. En daarmee en passant de kersverse papa's van Nederland een beter seksleven.

EEJ GAST, heb jij eigenlijk een kinderwens? Gezocht MANNEN!

Leer mij de mannetjes kennen. Ik vind ze top, een verrijking voor de aardkloot, maar in soms betrap ik mezelf op een seksistisch vooroordeel. Neem mijn idee over de voorplantingsdrift in zwart/wit:
Bij vrouwen verklaring voor hysterisch gedrag onder druk van biologische tijdbom en rammelende eierstokken.
Bij mannen verklaart het lul achterna lopen en, al dan niet per ongeluk, in een willekeurige vrouw stoppen.

Ik heb een twee goede mannen vrienden die iedere keer weer verrast zijn door mijn voortplantingsdrang. "O ja, da's waar ook. Dat heb jij. Jij wil graag een kind. Dat vergeet ik steeds" Ze vergeten het omdat ze die drang zelf totaal niet voelen. Dat weet ik want daar hebben we het over gehad.

De een wenst zich niet voort te planten. Het liefst zou hij spontaan onvruchtbaar blijken. Ik vertel dat mijn eileiders dicht zitten, zegt hij: "Kut! Dat wil ik. Sorry. Heb jij weer, terwijl je graag kinderen wilt. Echt kut. Maar ik zou blij zijn als m'n ballen ergens afgesloten waren. Zonder dat het m'n ejaculatie capaciteiten beïnvloed. Niet dat ik met blanks wil schieten, maar ik zou wel graag onvruchtbaar zijn." Er een knoopje in leggen gaat hem te ver, schijnt je seksleven te beïnvloeden, maar per ongeluk iemand bevruchten is eigenlijk nog verschrikkelijker. Hij vertrouwt erop dat z'n bedpartners en hijzelf eerlijk zijn over de genomen anti-conceptie maatregelen.

De ander, een hipster homo, vind het fascinerend: "Kan je me uitleggen waarom je dat hebt? Waarom wil je in godsnaam kinderen? Wat is dat dan die biologische klok?" Ik peins een volle minuut en weet ineens hoe ik het duidelijk kan maken: "Waarom ben jij homo?"

Deze twee mannen zijn vast niet exemplarisch. Ook mannen hebben een klok. Zowel biologisch (na je 35ste jaar neemt kwaliteit sperma af en vanaf 48 jaar mag je niet meer doneren aan de bank) als sociaal; je wilt geen papa worden die per ongeluk wordt aangezien voor opa.

Vrije kerels die denken 'oe moe me noe?' qua gezin, familie, kinderen zou ik graag eens interviewen.

Het is voor toekomstige community over het moderne gezin en uiteraard anoniem.
Ben of ken je zo iemand?  Let's meet for coffee of een biertje.

Internetdaten? To like, or not to like in de realiteit.

wandelend computerke in 't Krabbegat 

‘Alle vrouwen van boven de vijfendertig zijn jagende amazones. Ze jagen, bekijken hun prooi vluchtig en galopperen door, het is nooit goed genoeg’. Dateus Internetia Anonimus

De verbolgen reactie op een email waarin ik liet weten geen tweede date te willen. Hij heeft weinig incasseringsvermogen maar ook een punt. Ik internetdate zoals ik muziek luister op spotify. Waar heb ik zin in? Dit. Of dit. Of deze. Nee die. Wacht dat wil ik. 

Dieptepunt date Gilles. De gladjakker uit Amsterdam; ziet er aan de buitenkant goed uit, maar in z’n bovenkamer is het een puinhoop. Dames hoedt je voor heren zoals Gilles! (ik noem hem zo omdat hij zichzelf zo voorstelt) Toeval wil dat ik ten tijde van die date in een alcoholloze periode zat. We spraken af bij Diep. Aanvankelijk was ik onder de indruk. Wat een aantrekkelijke knul. Twee uur later was ik weer onder de indruk. Wat een afgrijselijke lul.

Waar een wil is, is Gilles: ‘Ik kan feitelijk drie keer in de week neuken. Oudere vrouwen zijn desperaat en als je eruit ziet zoals ik lukt dat vrijwel altijd.’

Mijn gedachte: 'Feitelijk is Gilles te goedkoop om te betalen voor seks en te getroebleerd voor menselijke interactie.'

Zelf date ik met laffe en wisselende overtuiging. Soms om te willisgillis-en, soms op zoek naar avontuur of op de vlucht voor mezelf, altijd met de hoop op de ware liefde a.k.a een gezin. Ik heb twee opinies over internet daten:

Halleluja internetdaten! Kans op

Ware liefde. Was van de week nog eten bij internetdates die nu 2 kids hebben.

Vergroten netwerk. Ik maak eens wat mee, kom nog eens ergens, ontmoet nog eens iemand. 

Neuken. Ik kan naar de Weber, of een willekeurig andere nachtkroeg; ik kan ook internetdaten, scheelt in de kater en pecunia. 

Pleurt op met je internetdaten!

Kost tijd. Had ook met goede vrienden aan de bar kunnen hangen, dansje doen of die cursus Chinees. 

Kost energie. Vierkante computerogen, scherm en profielen verslaving. Bovendien kan ik die profielen niet naar waarde schatten. Ik heb maanden gehad met een jongen wiens profiel ik niets vond, maar in de realiteit woest aantrekkelijk.  

Betalen voor romantiek?! Ik ben verdomme niet desperaat. 

Toegegeven ik schurkte wel eens tegen desperaat aan, vooral toen ik nog geen duidelijk doel had. Ik internetdate als een ongeleid projectiel. Gaande weg werd ik wel beter, hierbij mijn opgedane kennis: 

1 Spreek af om een half uur koffie of thee te drinken. Drink daadwerkelijk koffie, thee of limonade. 

2 Ben je Brabo of Limbo? Hou op met internetdaten, zet carnaval in de agenda. Vier vastenavond met daglicht. Ben je geen Brabo of Limbo, zorg dan dat je vrienden hebt in Bergen op Zoom, Den Bosch of Maastricht. Gouwe tip!

3 Spreek af in een neutrale tent, waar je verder nooit komt.

4 Laat de afspraak een half uur, max een uur, duren. Zorg dat je een aansluitende afspraak hebt.

5 Vink aan op je profiel alleen reageren met kinderwens. Da's een vakje. Jezelf voorliegen kan tot maximaal 36 jaar. Daarna beter sterke kop koffie zetten en goed ruiken.

6 Neem jezelf serieus, in de plaats van jezelf serieus te laten nemen.

7 Even goed masturberen voor vertrek. Krijg je mooi glanzend haar van. 

8 Kijk naar potentiele papa capaciteiten, in de plaats van 'daar zou ik het best op kunnen'.

9 Don't mention kinderen. Better idea to mention the war and Germans. Mention the war once and I think you'll get away with it. Mention kinderen too soon once and he'll get away. 

10 Repeteer met een vriendin jouw antwoord op een eventuele kinderwens vraag.*

*Mysterieus, begeerlijk en zen overkomen? Alleen kinderwens bespreken als hij het ter sprake brengt. Zeg: Het houdt me wel bezig, maar ik vind dat is iets om te bespreken mochten we elkaar beter leren kennen. Hoeveel kinderen hebben jouw ouders? 

De psycholoog, omdat ik het waard ben!

Gebukt onder de kater van mijn 36ste verjaardagsfeestje ging ik naar de huisarts: paniek vanwege uitgesteld moederschap. Dat ik geen vriend had vond ik ook mooi kut maar meer iets om alle mannen kwalijk te nemen. Typisch een onderzoeksvraag voor TNO: zo'n leuke vrouw, waarom geen vriend? Of misschien Diederik Stapel een verklaring laten formuleren? Het hele onderwerp liefde en biologische klok greep me nogal aan, bij de huisarts kon ik alleen nog onverstaanbaar snotteren: "Weeeehheeee, alleen en kinderloos ster-rre-ven, da wil ik nieeeeeeeehhhh." 

Gelukkig had mijn huisarts ervaring met psychische problematiek. Hij vatte het complexe gesnotter helder samen: Psychische bijstand gewenst wegens onvervulde relatie- en kinderwens. Alleen al van die formulering knapte ik op. Mijn probleem was in 1 zin te vatten! 

Hoe vind je een goede psycholoog? 

- Via via is de beste methode, zoals bij zoveel dingen; het zoeken van een huis, een vriend of een baan. Ik heb mijn psych via een vriendin/collega was. Zij had goede ervaringen met hem en ik vertrouw haar beoordelingsvermogen.  

- De huisarts heeft adressen, mocht je via via geen tips krijgen (al je vrienden zijn compleet normaal of je durft er niet naar te vragen?) 

- Via internet fora (de viva voor dames, het playboy forum voor mannen?)kan je anoniem vragen 'wie heeft er ervaring met een goede psych in de buurt van ...?' 

Voordat je gaat zoeken, weet wat jouw verwachtingen en doelen zijn

- Waarom wil ik therapie? 

- Hoelang duurt zo'n traject gemiddeld? verwachting van jezelf en inschatting van de professional

- Hoe lang kan en wil je betalen? 

– Bel je verzekering om te zien wat je vergoed krijgt. Dit is afhankelijk van het soort verzekering en het (nog openstaand) eigen risico. Voor de verzekering heb je een verwijsbriefje van je huisarts nodig. De psycholoog moet BIG registreert zijn.

- Bedenk bij welke persoonlijkheid en aanpak jij jezelf comfortabel voelt. Formeel of informeel? Graven of bouwen? Speels of Serieus? Streng of coulant? Kijk daarbij wat je nodig hebt, vraag het ook eens aan goede vrienden. Lul jij iedereen zo onder tafel en ben je ongrijpbaar dan is een zwaargewicht gewenst. Ben jij zwaarmoedig en schurk je tegen depressies aan? Zoek dan iemand met een positieve benadering. 

- Bel hem of haar en vraag naar de aanpak. Schrijf direct na het telefoongesprek op wat je van de persoon vond. Is er een klik? Of weet je het niet zeker? Leg je niet te snel vast. Je kan beter drie keer een telefonisch intakegesprek voeren totdat je de juiste psych vindt waar jij jezelf senang bij voelt, dan bij iemand in de stoel belanden waar je jezelf niet op je gemak voelt.

- Online naar de psycholoog is ook een optie, wordt eveneens vergoed door verzekeraars. Voor sommigen is dit een uitkomst, de drempel om dingen te zeggen is lager, je bepaalt zelf het tijdstip en zit in jouw eigen vertrouwde omgeving. Het begint meestal met het invullen van een vragenlijst. Soms wordt er via telefonisch consult een plan opgesteld. De therapie gaat via mail of skype. In sommige gevallen is een online traject goedkoper dan een live consults.

– Een consult duurt standaard 45 minuten, en de psycholoog heeft dan nog 15 minuten voor uitwerking (voorbereiding/afhandeling)

– Maak vooraf afspraken over de kosten van het intake gesprek! Let op: ook telefonische kosten kunnen in rekening worden gebracht, maar niet voordat jij daarvan bent geinformeerd. 

Ik mis mijn psycholoog. Maar ik heb hem nu niet meer nodig; mijn gepreoccupeerde en vermijdende hechtingsstijl zijn vervangen door de positieve tjakka variant. Mijn via via tip voor mensen in Amsterdam (Jordaan) Psychotherapeut Andre Havas, daggebedanktzijt, da witte!

Nu zoek ik nog iemand niet alleen check je oliepeil zegt (m'n vader), maar die ook de olie voor me bijvult. Alhoewel ik na het bekostigen van een ander motorblok waarschijnlijk evengoed genezen ben, door therapievorm schade en schande. Geen aanrader, wel geschikt voor de hardleersen onder ons.

Welke hechtingsstijl heb jij? Stop It!

"Eef, jij hebt gewoon bindingsangst." Van je beste vriendinnen moet je het hebben. 

Ik checkte het maanden later bij mijn psych. Heb ik bindingsangst? Moi? Mijn briljante zieleknijper tuitte zuinig z'n lippen. Neuh, dat kon ik niet zo zeggen. Iedereen heeft in meer of mindere mate een vorm van hechtingsproblematiek. Noem het een hechtingsstijl, dat is normaal. Als het gewoonlijk 50 - 50 zou moeten zijn, dan was 't bij mij 60 - 40. 

Kom je binnen met "mannen willen mij alleen maar voor de seks" 
Vraagt psych: "hoe weet je dat?" 
Ik: "Nou Corneel wil mij alleen maar voor de seks". 
Zegt psych: "Dus Corneel wil jou alleen maar voor de seks. Dat is wat anders dan alle mannen. Significant detail" 

Kwaliteitsvrouwen zoals ik, die bij hem de praktijk platlopen, hebben last van hun hechtingsstijl. In meer of mindere mate, natuurlijk.

Het Hechtingsstijlen model van Bartholomew is een eye-opener. Dames denk 40 - 60 niet 10 - 90

1. De zekere stijl: Denkt positief over jezelf en positief over de ander. interacties met anderen worden met vertrouwen tegemoet gezien.

2. De vermijdende stijl: je bent zeker van jezelf, maar twijfelt over de ander. Je streeft naar onafhankelijkheid van anderen.

3. De gepreoccupeerde stijl: Je denkt negatief over jezelf en positief over de ander. Je streeft naar persoonlijk contact met anderen maar vraagt je af of je wel aardig of interessant genoeg bent voor de ander.

4. De angstige stijl: de zwartkijker, je denkt negatief over jezelf en over de ander. Daar word je bang van. Om niet bedrogen uit te komen of gekwetst te worden vermijd je persoonlijke contacten.

Eenmaal bewust van je stijl, bij mij de unieke mix van vermijdend en gepreoccupeerd, kan je eraan werken. Mocht je het nou moeilijk vinden om op te houden met negatieve gedachten over hem (Hoezo liked zij zijn foto/liked hij haar status?) of over jezelf (ik snap het wel, ik zou ook gek worden van mij) dan bestaat er nog een prima trucje. 

Toen ik enkele sessies later terugviel in gejeremieer "maar waarom mag ik niet sms-en om te vragen wat lief aan het doen is? Ik heb toch het recht om te weten waar hij uithangt?" Was het antwoord van de psych: "Mag ik je een video op you tube laten zien?" 

Briljante video.

TRUCJE: Ik heb de slogan op mijn telefoon en agenda geplakt. Dat werkt! 

Gewoon een dikke sticker op je computer voordat je facebook afspeurt een pop up: STOP IT!

Verlanglijstje: 1. zwarte meneer

Weg met de sletvrees. Ik beken; ik ben zo'n hoogopgeleid pips tutje in de randstad met een verlanglijstje op seksgebied. De zwarte man stond geruime tijd met stip op 1. Ik vond Gilly (Gillian meldde de tatoeage op z'n arm) tijdens mijn omzwervingen over de wallen. In coffeeshop de Jolly Joker. Het was een mooie, vrolijke rastaman die me trakteerde op fijne uitspraken: "Ik Lus Je", zwoele danspassen in nachtcafe De Buurvrouw en bijzondere bevredigingsballetjes: "Boegroe".

Het meest bijzonder voor mij was echter zijn verfrissende repliek op mijn kinderwens verhaal.

Wat zei deze mooie zwarte Surinaamse man op mijn vraag, zou jij papa willen worden?

- Ai no spang Dushi

- Ik maak mooie kindjes hoor, kijk maar. (foto's van prachtige kindjes)

- Hoe meer mooie kindjes, hoe beter. Mi taigi

- Vrouw blij, iedereen blij. Toch

- La me m'n ding doen

- Je gaat een prima moeder zijn, alle vrouwen zijn prima moeders

- Ik lus je, laten we oefenen mi gudu

- Relax, als je moeilijk doet ga ik weg

- Ik ben de vader van je kind. Niet de oppas 

- Als ik de papa van je kindjes word, kan je me dan ff 50 euro lenen?

Verfrissend want als ik dezelfde vraag stel aan pipse mannen, krijg ik deze antwoorden: 

- AAAAAAAAAAAArch zwanger, nee bedankt 

- weg vrijheid, voor altijd weg

- ontplofte egel, zegt die term je iets?

- weg nachtrust, zonder dat daar seks voor in de plaats komt

- als het tussen ons misgaat moet ik m'n leven lang nog met je dealen

- als het tussen ons misgaat moet ik m'n leven lang betalen

- alles voor het kind, en ik kom op de tweede plaats

- kind kost geld, dat moet ik allemaal bij elkaar verdienen

- jij wordt onuitstaanbaar hormonaal, zonder dat daar seks voor in de plaats komt

- ik ben zelf nog een kind, can't handle de verantwoordelijkheid

Het is niets geworden, ik ben er te schijterig voor. Da sisters die ik tref tijdens mijn omzwervingen in Reigersbos (A'dam Zuid Oost) hebben onderling een goed functionerend sociaal stelsel. Het maakt niet uit wiens kind het is: van jou, van je buurvrouw, van een ver familielid, toevallige voorbijganger; je voedt ze allemaal op. Daar kan de grachtengordel nog iets van leren.

It takes a village to raise a child.