I have a woman's body and a child's emotions. Elizabeth Taylor wist niet eens dat ze deze uitspraak namens vele vrouwen deed. We hebben het fysiek van een vrouw maar zijn nog spelende kinderen.
"Zal ik een spiraaltje te nemen?" Ze (39) had een leuke knakker aan de haak geslagen, maar werd vaak te laat ongesteld en was hormonaal in de war. "Misschien heb ik wel steeds miskramen?" De pil daar word ik emo van, zo'n hormonen spiraaltje lijkt me ideaal. De kinderwensgoeroe in mij murmelt: "Wil je ooit kinderen?" Ze moet om me lachen, wist dat ik erover zou beginnen. Ja, ze wil wel kinderen, vindt het ook een romantisch idee 'zwanger van leuke knakker'. Eigenlijk ontzettend romantisch zegt ze, met een hand op haar buik.
Maar de relatie is te pril en de situatie verre van ideaal. Net nieuwe studie begonnen, financieel onrustig vaarwater, ze zijn net elkaars sociale kring aan het ontmoeten. Kortom chaos en romantiek: verrukkelijke combinatie, voelen dat je leeft! In tegenstelling tot chaos en romantiek en een baby; een soapscenario dat gedoemd is tot catastrofaal einde.
We mijmeren over de verschillende levensfases. Nu is dansen, sjansen en avontuur nog heerlijk, maar hoe lang nog? Vroeger dacht ze: "40 dat is fokking oud", maar nu ziet ze vriendinnen van 40 en dat zijn meiden, net als zij. De 'meisjes van 30' variant op het liedje 'meisjes van 13', daar kan nog een 'meisjes van 40' variant bij. "Meisjes van 30: Maak er wat van! Want het leuke van 30 dat alles nog kan!" Hier volledige tekst. Dat geldt dus absoluut niet voor meisjes van 40. Op je veertigste gaan er deuren dicht. Kinderen krijgen is daar een van. Dat ervaar ik zelf nu ik aanklop voor een IVF traject en alle instanties me behandelen als een oude doos. Niet erg romantisch.
Het probleem is dat onze sociale & emotionele ontwikkeling niet synchroon loopt met onze fysieke ontwikkeling. We zijn begin 30 net gewend aan onze onafhankelijkheid en vrijheid. Homo Ludens, de spelende mens, is ons ideaal. Vrijheid is verrukkelijk en de mogelijkheden schier eindeloos. Het romantisch liefdesideaal blijft lonken aan de verre horizon. Misschien is dit um wel, misschien ontmoet ik hem vanavond wel, misschien volgende week? Ooit komt de prins op het witte paard, tot die tijd speel ik lekker buiten in de grote stad met de andere grote mensenkinderen.
De homo ludens vrouw is zich er niet van bewust dat zwanger worden gemiddeld een jaar duurt, en naar mate je ouder wordt kan het makkelijk jaren duren. Zelf ben ik al vier jaar bezig met m'n kinderwens. Werd vorige lente voor het eerst geïnsemineerd bij de spermabank en klop nu pas aan voor IVF bij de VU. Daar zijn ze somber. Ik ben oud. Meisjes van 40 zijn oud. In weerwil van mijn jeugdig karakter, soepele lijf en gezonde bio-voer heb ik een oude doos. Met overjarige eieren.
Gelukkig heb ik in de loop van het kinderwens traject ook veel gelachen en geleerd. Al spelend ben ik leuker dan voorheen. Minder ongedurig, tevredener en liever. Vooral liever, voor mezelf en anderen. Misschien is dat het romantische element aan meisjes van 40? Dat je accepteert dat het leven loopt zoals het loopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten